Kardiomiopatia rozstrzeniowa u psa – cichy wróg serca

Co to jest kardiomiopatia rozstrzeniowa?

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM – Dilated Cardiomyopathy) to jedno z najczęstszych schorzeń serca występujących u psów, szczególnie u ras dużych i olbrzymich. Jest to choroba mięśnia sercowego, w której dochodzi do osłabienia jego skurczu, prowadzącego do rozstrzeni (poszerzenia) komór serca. W efekcie serce nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, co powoduje niewydolność krążeniową i niedotlenienie narządów.

Choroba ta rozwija się powoli i przez długi czas może pozostawać niezauważona. Wczesna diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia mogą znacząco poprawić jakość życia psa i wydłużyć jego przeżycie.

Przyczyny kardiomiopatii rozstrzeniowej u psów

Dokładne przyczyny DCM nie są w pełni poznane, ale istnieje kilka czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju tej choroby:

  • Predyspozycje genetyczne – niektóre rasy psów są bardziej narażone na rozwój tej choroby. Do grupy wysokiego ryzyka należą:
    • Dobermany
    • Dogi niemieckie
    • Nowofundlandy
    • Boksery
    • Golden retrievery
    • Owczarki niemieckie
    • Bernardyny
    • Setery irlandzkie
  • Niedobory żywieniowe – niedobór tauryny i L-karnityny w diecie może zwiększać ryzyko rozwoju DCM, zwłaszcza u niektórych ras, takich jak cocker spaniele.
  • Infekcje wirusowe i bakteryjne – niektóre infekcje mogą prowadzić do uszkodzenia mięśnia sercowego i jego osłabienia.
  • Choroby endokrynologiczne – niedoczynność tarczycy może prowadzić do zaburzeń pracy serca i przyczyniać się do rozwoju kardiomiopatii.
  • Przewlekłe nadciśnienie tętnicze – wysokie ciśnienie krwi może prowadzić do przeciążenia serca i jego stopniowego osłabienia.

Objawy kardiomiopatii rozstrzeniowej

Objawy DCM mogą pojawiać się stopniowo i często są mylone z ogólnym osłabieniem organizmu lub starzeniem się psa. Warto zwrócić uwagę na następujące symptomy:

  • Nietolerancja wysiłku – pies szybciej się męczy, unika aktywności i niechętnie wychodzi na spacery.
  • Przyspieszony oddech i duszność – serce nie pompuje wystarczającej ilości krwi, co powoduje niedotlenienie organizmu i zwiększoną częstość oddechów.
  • Kaszel – może wynikać z nagromadzenia płynu w płucach (obrzęk płuc) i ucisku powiększonego serca na drogi oddechowe.
  • Zasinienie błon śluzowych – niedotlenienie prowadzi do sinienia dziąseł i języka.
  • Omdlenia i zawroty głowy – spowodowane chwilowym niedotlenieniem mózgu.
  • Powiększenie brzucha (wodobrzusze) – wynik gromadzenia się płynu w jamie brzusznej w wyniku niewydolności prawej komory serca.
  • Zaburzenia rytmu serca – kołatanie serca, arytmia i nierówne tętno mogą wskazywać na poważne problemy kardiologiczne.

Choroba może przebiegać bezobjawowo przez wiele miesięcy, a pierwsze widoczne symptomy często pojawiają się dopiero w zaawansowanym stadium.

Diagnostyka kardiomiopatii rozstrzeniowej

W celu potwierdzenia DCM konieczne jest przeprowadzenie kompleksowych badań kardiologicznych. Weterynarz może zalecić:

  • Osłuchiwanie serca – wykrycie szmerów sercowych lub arytmii.
  • Echokardiografię (USG serca) – najważniejsze badanie pozwalające ocenić wielkość komór serca, ich kurczliwość oraz obecność płynu w osierdziu.
  • EKG (elektrokardiografię) – pozwala wykryć zaburzenia rytmu serca, które często towarzyszą DCM.
  • RTG klatki piersiowej – umożliwia ocenę wielkości serca oraz obecności płynu w płucach.
  • Badanie poziomu biomarkerów sercowych (NT-proBNP, troponina I) – pomaga ocenić stopień uszkodzenia mięśnia sercowego.
  • Badanie krwi – pozwala wykryć ewentualne niedobory tauryny i L-karnityny oraz ocenić stan nerek i wątroby.

Leczenie kardiomiopatii rozstrzeniowej u psa

DCM jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną, ale odpowiednie leczenie może spowolnić jej postęp i poprawić komfort życia psa.

Farmakoterapia

  • Pimobendan – zwiększa siłę skurczu serca i poprawia przepływ krwi.
  • Inhibitory ACE (enalapryl, benazepryl) – rozszerzają naczynia krwionośne i zmniejszają obciążenie serca.
  • Leki moczopędne (furosemid, spironolakton) – pomagają usuwać nadmiar płynów i zmniejszają objawy obrzęku płuc oraz wodobrzusza.
  • Beta-blokery (atenolol, karwedilol) – stosowane w przypadku arytmii i nadmiernego obciążenia serca.
  • Leki przeciwarytmiczne (sotalol, amiodaron) – pomagają kontrolować zaburzenia rytmu serca.

Dieta i suplementacja

  • Karma bogata w taurynę i L-karnitynę – niektóre przypadki DCM mogą wynikać z niedoborów tych substancji, dlatego ich suplementacja może być korzystna.
  • Dieta niskosodowa – zmniejsza retencję wody i obciążenie serca.
  • Kwasy tłuszczowe omega-3 – mają działanie przeciwzapalne i wspierają pracę serca.

Regularne kontrole weterynaryjne

Psy z DCM wymagają regularnych wizyt kontrolnych, aby monitorować postęp choroby i dostosować leczenie. Zaleca się wykonywanie badań echokardiograficznych i EKG co kilka miesięcy.

Psy z kardiomiopatią rozstrzeniową mogą prowadzić stosunkowo normalne życie przez wiele miesięcy, a nawet lat, pod warunkiem odpowiedniego leczenia i kontroli weterynaryjnej. Wczesne wykrycie choroby i szybkie wdrożenie terapii mogą znacząco wpłynąć na jakość życia psa.

Właściciele psów powinni zwracać uwagę na wszelkie zmiany w zachowaniu swojego pupila, szczególnie jeśli należy on do rasy predysponowanej do DCM. Regularne badania serca i odpowiednia profilaktyka mogą pomóc w wykryciu choroby na wczesnym etapie, co zwiększa szanse na dłuższe i szczęśliwe życie czworonoga.